راهنمای تشکیل گروه سرود

اجرای سرود یکی از بخش های برنامه مناسبتی حلقه های صالحین، در جشن ها و مراسم دیگر می باشد.بنا به درخواست بازدید کنندگان محترم برای راهنمایی جهت تشکیل گروه سرود در حلقه های صالحین راهنمای تشکیل گروه سرود و همچنین سرود های مناسبتی همراه با آهنگ بی کلام سرودها در اختیار مربیان و سرگروه های محترم قرار میگیرد.

همنوایی:

هر نوع همخوانی، با ریتم و آهنگ را می توان سرود نامید،

در اجرای سرود هماهنگی اعضاء گروه بسیار مهم است و این هماهنگی، مگر با تمرین های پیاپی اتفاق نمی افتد، نوع دیگر هماهنگی، همزمان بین ریتم آهنگین و صوت گروه است، این مورد همزمانی نیز با شناخت گروه از لحظه های مکث و شروع امکان پذیر می شود.

 بهترین تمرین برای این کار گوش دادن به آهنگ با کلام و تطبیق آن با آهنگ بی کلام سرود است. یادتان باشد قبل از شروع تمرین حتماً متن سرود را از روی آهنگ با کلام بنویسید. راه دیگر برای ایجاد هماهنگی بین ریتم و خوانندگان و بین اعضاء گروه، استفاده از شخصی به عنوان رهبر گروه است، این شخص همان کسی است که جلوی گروه و پشت به بینندگان می ایستد و با حرکت دست و... گروه را در شناخت لحظه های شروع و مکث راهنمایی می کند. این راه جایی را برای خطا در خواندن نمی گذارد.

 

آرایش گروه:

دومین مسئله برای یک اجرای خوب، نحوه ی آرایش گروه، یا همان چیدمان اعضا (شکل ایستادن در صحنه) است. شاید در نظر اول نوع ایستادن فقط سلیقه رهبر گروه را نشان دهد، امّا آرایش گروه در زیر و بمی و کمی و زیادی صدایی که از خوانندگان به گوش می رسد موثر است، بعلاوه آن که گاهی نوع ایستادن، منظوری را برای القای بهتر محتوای سرود در بر دارد.

در بعضی اجرا ها، برای پویایی بیشتر و ایجاد تنوع، خوانندگان طبق تعریف (نوعی سناریو) در صحنه حرکت می کنند و جای مشخصی ندارند.

انتخاب متن سرود:

از موارد مهم دیگری که تأثیر گذاری و جذابیت اجرا را بالا می برد، انتخاب متن مناسب برای اجرا ست. ارتباط محتوایی متن با مناسبت و در نظر گرفتن مخاطبین، مسئله ی مهمی است، مطمئناً سرودی که در یک مدرسه ابتدایی خوانده می شود مناسب با فضای یک دبیرستان نیست. سرود هایی که مخصوص دوران دبستان است، معمولاً تصویر سازی ذهنی با کلمات ایجاد می کنند و ساده و روان هستند که درک آسانی را می طلبد.

تشکیل گروه:

خوب است، در هر فضای فرهنگی مثل مدرسه، مسجد و... از بین بچه ها، به شکل داوطلبانه گروهی تشکیل شود برای تست صدا، بعد از آن متنی را به آن ها داده تا به صورت تمرینی بخوانند، میزان زیر و بمی صدای آن ها را تشخیص داده و نفس گیری آن ها را بسنجید، افراد با صدای بم و نفس گیری خوب را برای گروه تک خوانی انتخاب کنید، و از هر نوع صدا (زیر و بم) افرادی را برای اعضاء گروه انتخاب کنید توجه داشته باشید که صدای خوب فرد کافی نیست، تسلط او در اجرا و جرأت رو برو شدن با مخاطب نیز مسائل مهمی هستند. از همان تمرین اول تأکید بر حفظ متن توسط اعضا کنید. وجود یک رهبر گروه خوب کیفیت اجرا را بالا می برد، رهبر گروه می تواند از بین اعضاء گروه انتخاب شود و یا مربی تربیتی مدرسه این مسئولیت را به عهده بگیرد در هر صورت او باید به طور کامل با ریتم و آهنگ و متن سرود آشنا باشد تا بتواند راهنمایی های لازم را انجام دهد.

انواع هم خوانی ها:

1- روش معمول، خواندن گروهی، ترانه ای است با ریتم و آهنگ منطبق بر متن.

 

2- اجرای سرود – نمایش، معمولاً در این روش دو گروه اجرا را در دست می گیرند، گروه اول سرود را می خوانند و گروه دوم بنا بر متن سرود و آهنگ نمایشی اجرا می کنند، البته این نمایش ها معمولاً کوتاه هستند و کلامی بیشتر از متن سرود ندارند.

 

3- همخوانی های اشاره ای: حتماً سرود های بچه هایی که نا شنوا هستند را دیده اید، نوعی همخوانی با حرکت دست و ایما و اشاره با ریتم و آهنگ. این نوع سرود برای بیننده که خود نا شنوا نیست، هم، زیبا و تأثیر گذار است، زیرا سکوت اجرا کنند گان خود بیان گر حرفهای بسیاری است. علاوه بر این الهام گرفتن از این روش برای تمرین با بچه های دبستان مفید است، به این صورت که یکسری اشاره ها را بین آن ها و رهبر گروه معین می کنیم با اجرای آن اشاره ها به آن ها در حفظ و یادآوری متن سرود کمک می شود، حتی اجرای این اشاره ها در حین سرود توسط بچه ها حرکت و پویایی ایجاد می کند. انجام دو فعالیت در یک زمان تمرکز کودکان را در این سن بیشتر می کند، مخصوصاً که یکی از فعالیت ها حرکتی باشد، معمولاً دانش آموزان دبستانی تمایل به حرکت دارند و ایستاندن آن ها در یک جای ثابت، مشکل ساز است، وقتی قرار می شود اجرای اشاره همزمان با همخوانی داشته باشند به این میل آن ها پاسخ داده می شود.

 

4- یک نوع همخوانی، زبان بدن و آهنگ است، در این کار برای آهنگ ها، متن های حرکتی نوشته می شود (توضیح حرکت)، چند سالی است که این روش در مدارس اجرا می شود و با استقبال خوبی هم مواجه شده، در این کار مهمترین مسئله هماهنگی حرکات گروه با هم است.

5- و...

ده فرمان برای اجرای سرود:

1- حتماً یک گروه سرود ثابت داشته باشید. هر بار اجرا خود نوعی تمرین محسوب می شود و تجربه در اجرای خوب اثر دارد.

 

2- آرشیوی از سرود های مناسبتی تهیه کنید، تنوع متن به شما حق انتخاب می دهد.

 

3- اگر می خواهید در مسابقات سرود شرکت کنید و موفق شوید، لازم است تمرین های دوره ای با مربی سرود داشته باشید، با یکی، دو بار تمرین مطمئناً برنده نمی شوید.

 

4- برای ایجاد جذابیت می توانید از المان های تصویری یا حرکتی در حین اجرای سرود استفاده کنید. مثلاً اگر سرود شما درباره ی شخصیت خاصی است می توانید عکس او و یا یک المان دیگر دست بچه های گروه بدهید و نام او را می برند با هم آن نماد را بالا ببرند.

 

5- حتماً قبل از اجرا، سیستم صوتی محل اجرا را تنظیم و امتحان کنید. صدای نا هنجار بلند گو یا قطع شدن صدا، اجرا های زیادی را خراب کرده، نکند بعد از تمرین های زیاد گرفتار این بد شانسی شوید!

 

6- برای گروه سرود لباس های همرنگ تهیه کنید و یا توجه به چید مان گروه از چند رنگ لباس استفاده کنید، همرنگی گروه، هماهنگی را بیشتر نشان می دهد.

 

7- تمرین آخر را با تمام شرایط اجرای اصلی انجام دهید این کار اضطراب گروه را کم و آمادگی آن ها را بیشتر می کند.

 

8- در حین خواندن سرود نور پردازی سن می تواند تأثیر گذار باشد مثلاً با توجه به نقاط اوج متن نور کم و زیاد شود، اگر نور قسمت حظار کم باشد، جلوه ی اجرا بالا می رود.

 

9- بهتر است سرود با آهنگ بی کلام خوانده شود، تا صدای خواننده ی اصلی آهنگ مشخص نشود امّا اگر آهنگ بی کلام نداشتید، صدای سیستم صوتی را کم کنید و تأکید بر بلند خواندن گروه کنید.

 

10- تأکید بر حفظ متن سرود الزامی است، امّا به بچه ها تذکر دهید در صفحه ی کوچکی متن سرود را بنویسند و در دست داشته باشند تا در مواقع ضروری نگاهی به آن بینداز ند. امّا بهتر است بچه های جلوی صحنه کسانی باشند که به حافظه ی خود اطمینان دارند تا نیاز به این کار نباشد.

امیدوارم سرود های زیبا با اجرایی خوب در مراسمی شاد داشته باشید. گنجینه ی صوتی تبیان منتظر سرود ها و فایل های صوتی شما هست.